ფასადების შესაღებად „შეწერილი" ქონებები
ქუთაისელი მესაკუთრეები, რომლებმაც ქონება ქალაქის ისტორიული უბნის რებილიტაციის პირველი ეტაპის დროს დაკარგეს, წლების წინ, მათი მისამართით განხორციელებულ ტერორსა და მუქარაზე საუბრობენ. მესაკუთრეების განცხადებით, სიმართლისა და სამართლიანობის აღდგენის დროში ხელისუფლებამ ისინი არ უნდა დაივიწყოს.
ქუთაისში, ქალაქის ცენტრალურ ნაწილში მცხოვრები პირებისათვის საკუთრების ჩამორთმევის საქმეში ყოფილი მაღალჩინოსნები - მხარის გუბერნატორი მიხეილ ჩოგოვაძე და ქალაქის მერი ნუგზარ შამუგია ფიგურირებენ. მესაკუთრეებისათვის ქონების ჩამორთმევა ძირითადად დაშინებით ან ყალბი დაპირებებით ხდებოდა, რომლის ასრულებას მოქალაქეები დღემდე უშედეგოდ ელიან. სახელმწიფოს სასარგებლოდ საკუთრების დათმობა ქალაქში თეთრი ხიდისა და მონპლაზირის თაღის მიმდებარე ტერიტორიაზე მცხოვრებ პირებსა და დაწესებულებების მფლობელებს 2006 წელს მოუხდათ.
ქუთაისში, ცისფერყანწელთა ქუჩაზე მცხოვრები ლამარა და ლიანა ზვიადაძეები იმ კატეგორიას განეკუთვნებიან, რომელთა საკუთრება ქალაქის რეაბილიტაციამ მოითხოვა. ლამარა ზვიადაძეს აივნის ნაწილი ჩამოართვეს და მის ადგილას კედელი ამოაშენეს. ხოლო ლიანა ზვიადაძისგან სახლის კედელი წაიღეს. დაზარალებულების განცხადებით, პროექტი, რომელშიც მათი ბინის სახეცვლილება შედიოდა, ისე შეადგინეს, მათთვის არაფერი უკითხავთ. საცხოვრებლის ნაწილის დათმობის სანაცვლოდ ოჯახებს 12 000 აშშ დოლარს შეპირდნენ. თუმცა შესაღებად თანხა ჯერ თვალითაც არ უნახავთ.
„როგორც სჩანს, სიმართლის დრო მოვიდა. აქამდე ხმის ამოღება არ შეგვეძლო. ახლა საქმის აღძრვას ვაპირებთ სახელმწიფოს წინააღმდეგ. სანამ ქონება არ წაიღეს, მანამდე მიხეილ ჩოგოვაძე და ნუგზარ შამუგია 24 საათი აქ იჯდნენ და გვემუქრებოდნენ. ვინ იცის, რა დღეში გვაყენებდნენ, ვიდრე გადაწყვეტილებას მივიღებდით. მარტოხელა პენსიონერი ვარ, გამამწარეს ამ სიბერეში. მერე გვეუბნებოდნენ, თუ არ დათანხმდებით, ეს თანხაც დაგეკარგებათო," - ამბობს ლამარა ზვიადაძე.
კიდევ ერთი დაზარალებული ქუთაისში, რესტორან „ცისფერყანწელების" მეპატრონე თამაზ გოლეთიანია. მას 87 კვ. მეტრი ფართობის კინოდარბაზი წაართვეს. თუმცა, ობიექტის ადგილი დღემდე თავისუფალია, რადგან არაფერი გაუკეთებიათ.
„ჯერ ვფიქრობდი საკუთრება არ დამეთმო და რესტორანიც დამეკეტა, მაგრამ აზრი არ ჰქონდა ამის გაკეთებას. გზაში დამხვდებოდნენ, ბოლოსდაბოლოს წამალს ჩამიდებდნენ და თავისას მაინც გაიტანდნენ. მაშინ მათ წინააღმდეგ წასვლას აზრი არ ჰქონდა. შემდეგ ვეხვეწებოდი, ცოტა ადგილი მაინც დამიტოვეთ-მეთქი და არ გაიგონეს," - ამბობს თამაზ გოლეთიანი.
ქალაქის ისტორიული უბნის რეაბილიტაციის პირველი ეტაპი 2008 წელს დაიწყო. თუმცა პროცესი მხოლოდ შენობა-ნაგებობების ფასადების შეღებვით შემოიფარგლა, რომელთა ნაწილი დღეს ისევ რეაბილიტაციას საჭიროებს. მოქალაქეების თქმით, რეაბილიტირებულ ფასადებს მიღმა ანტისანიტარია და ნაგავია. ისინი ასევე, რეაბილიტირებული უბანში შესრულებულ უხარისხო სამუშაოებზეც საუბრობენ.
„მშენებლობის შედეგად სახლის კედლები და საძირკველი დაზიანდა. ჯერ თავს იკლავდნენ, თქვენს გამო ქალაქის იერ-სახეს ვერ დავარღვევთო. შემდეგ გვითხრეს, ყველა სახურავი ერთი ფერის უნდა იყოსო. ახალგადახურულ სახლზე სახურავი აგვიძრეს და თავისი მასალით დახურეს. ჩვენი კარებები გამოცვალეს და დაუმუშავებული, ნედლი მასალისაგან დამზადებული კარი ჩასვეს. რომელიც ჯერ ერთი დაშლის პირასაა, მერე მეორე, მაგის გამო ქარის გვეშინია. ქარი რომ არის, კარებებს თოკით ვაბამთ. ეს არის მაგათი რეაბილიტაცია? ამის გამო დააშინეს ხალხი?," - ამბობენ ზვიადაძეები.
ქალაქის რეაბილიტირებულ ისტორიულ ნაწილში შეღებილი ფასადით „იწონებს" თავს ყოფილი რესტორან „იმერეთის" შენობაც, რომელიც აწ გარდაცვლილ ბონდო შალიკიანს „შეაწერეს". შალიკიანს ქონება მისი დაკავების შემდეგ ჩამოართვეს.
ქალაქის ისტორიულ ნაწილში მიმდინარე აღმშენებლობის დროს საცხოვრებლის გარეშე დარჩნენ დები გიგიაძეებიც. მათი ერთსართულიანი სახლი იმ ადგილას მდებარეობდა (თეთრ ხიდთან), სადაც ებრა
ავტორი: ქრისტინა ქარჩხაძე