გოდოგანი უწყლოდ და ცივილიზაციის გარეშე
სოფელ გოდოგანში, ე.წ. „დაჩების უბანში" მოსახლეობას სასმელი წყალი არ მიეწოდება. 20-მდე ოჯახი 30 წელია, ასეთ პირობებში ცხოვრობს.
ქუთაისიდან ავტომანქანით 20 წუთის სავალ გზაზე „კარგი ცხოვრება" და როგორც ირკვევა, ცივილიზაციაც მთავრდება, რადგან არ აქვთ ის, რაც ყველაზე მთავარია.
„ცივილიზაციის მთავარი ნიშანი, ეს არის წყალი. წყალი თუ არ არის, არაფერზე აღარ ვლაპარკობ, უკან მოგვრჩება გაზიც, ტრაქტორიც, ამბულატორიაც, საავადმყოფოც, ყველაფერი - წყალი, წყალი, წყალია მთავარი", - ეს განცხადება საქართველოს პრეზიდენტმა მიხეილ სააკაშვილმა გასულ კვირას სოფელ ქვემო ქედებში ვიზიტის დროს გააკეთა და ეს მაშინ, როდესაც სოფელ გოდოგანში მცხოვრებნი, სასმელ წყალს ხშირ შემთხვევაში, ქალაქიდან ეზიდებიან.
გოდოგანში, მათ, ვისაც ავტომობილები ჰყავთ, ქუთაისიდან სუფთა წყალი სახლში მანქანის საბარგულით მიაქვთ. სხვები კი წყალს სოფლიდან 10 კილომეტრით მოშორებით მდებარე წყაროდან ეზიდება.
გიგლა მანაგაძე სოფელ გოდოგანში, „დაჩების უბანში", ოთხი წელია, ცხოვრობს. უწყლოდ ცხოვრების სურათი მის ეზოშიც აისახება. სახლის წინ წყლის ჭურჭლებია ჩამწკრივებული, უმეტესობა ცარიელია. ეზოში განთავსებული წყლის ავზით კი ოჯახში წყლის დაზოგვას ცდილობენ. თუმცა ეს სასმელი წყლის პრობლემას ვერ აგვარებს. „მოსახლეობას უწყლობის პრობლემა უკვე 30 წელია, რაც აქვს. სასმელ წყალს ხან წყაროდან და ხან ქალაქიდან საკუთარი მანქანით ვეზიდებით," - ამბობს გიგლა მანაგაძე.
წლების მანძილზე მოუგვარებელი პრობლემის გადაწყვეტა მოსახლეობამ, რამდენიმე წლის წინ საკუთარ ეზოებში ჭების მოწყობით გადაწყვიტა. თუმცა, მოსახლეობის განმარტებითვე, ამ ჭებიდან ამოღებული წყალი სასმელად უვარგისია. „ამ ჭის წყალს სასმელად მაინც ვერ ვიყენებთ. რადგან ჭის გაკეთების დროს, ყველა საჭირო სამშენებლო ნორმის დაცვა და წყლის სამედიცინო სინჯი კიდევ უფრო დიდ თანხებს მოითხოვდა. ამ ტერიტორიაზე ვისაც ეზოში ჭა აქვს, ყველამ საკუთარი თანხებით მოწყო", - ამბობს გიგლა მანაგაძე.
„დაჩების უბნში" მაცხოვრებლებისგან განსხვავებით, შედარებით გაუმართლათ მიმდებარე ტერიტორიაზე დასახლებულებს, სადაც ნიადაგი დახრილია. აღნიშნულის წყალობით, ასეთ ზონაში, ინერციის შედეგად, წყაროს წყალი მოსახლეობას ადვილად მიეწოდება. წყლის მიწოდება მოსახლეობის მიერ გაყვანილი მილებიდან ხდება. „მე გამიმართლა, რომ ამ ზონაში მომიწია დასახლება. აქ ნიადაგი დახრილია და წყაროს წყალი ინერციითაც მარტივად ჩამოედინება," - ამბობს აღნიშნულ ტერიტორიაზე მცხოვრები რომან ნებიერიძე. თუმცა, მისივე თქმით, მდგომარეობა მოსახლეობას ზაფხულის ცხელ დღეებში ურთულდება, როდესაც ტემპერატურის მატების გამო წყალი დაშრობას იწყებს.
უწყლობას გოდოგანში დასახლებულებისთვის ელექტროენერგიის პრობლემებიც ემატება, რაც მოსახლეობის თქმით, მათ ცხოვრებას გაუსაძლის ქმნის. მათი თქმით, მოძველებული და გაუმართავი ელექტროსადენების ფონზე, ცუდ ამინდებში ელექტროენერგია აღარ მიეწოდებათ. „ხშირ შემთხვევაში წვიმის, ქარისა და ჭექა-ქუხილის მიზეზით ელექტროენერგია არა გვაქვს. და თუ არის, ისეთი დაბალი ხარისხი აქვს, რომ საოჯახო ტექნიკას ვერ ვრთავთ", - ამბობს „დაჩების უბანში" მცხოვრები გიგლა მანაგაძე.
როგორც სოფელ გოდოგნის მცხოვრებნი ამბობენ, სოფელში არსებული ქვესადგური თვენახევრის წინ დაიწვა. რის შემდეგაც ელექტროენერგიის მიწოდების პრობლემა მათთვის კიდევ უფრო გამძაფრდა. გარდა ამისა, მოსახლეობაში ამ დრომდე არ დაწყებულა გამრიცხველიანება. რის გამოც, მოხმარებული ელექტროენერგიის ღირებულების გადასახადთან დაკავშირებით ხშირია უზუსტობები.
„საერთო მრიცხველის მიხედვით დახარჯულ ელექტროენერგიას სწორად ვერ ითვლიან, ამიტომ სულ დანაკლისია. 708 ლარის ოდენობით თითოეულ ოჯახს ფულის ხელმეორედ დამატება გვიწევს," - ამბობს სოფელ გოდოგანში მცხოვრები რომან ნებიერიძე.
როდის შეიძლება მოგვარდეს აღნიშნული პრობლემა ამ დრომდე უცნობია. სამაგიეროდ, წყალომარაგებასთან დაკავშირებით დაპირებები უკვე არსებობს.
გასულ კვირას საქართველოს პრეზიდენტმა ინფრასტრუქტურის მინისტრისგან შემდეგი ინფორმაცია მიიღო: „ერთდროულად ვმუშაობთ 70 პროექტზე, შემოდგომაზე ყველა მუნიციპალიტეტს ყოველდღიური წყალმომარაგება ექნება და დაახლოებით 200 მილიონს ვ
ავტორი: ანა ჯანაშია