"არ მაინტერესებს არც დადებითი და არც უარყოფითი შეფასებები"

   ნიკოლოზ ტოტოღაშვილი ახალგაზრდა  პოეტია. ის ჯერ სტუდენტია. სწავლობს სამედიცინო უნივერსიტეტში. ნიკოლოზი "ნიუპრესის" სტუმარია. 

- ნიკოლოზ, საკმაოდ დიდი პოპულარობით სარგებლობთ  ახალგაზრდებში. თქვენს შესახებ ბევრი რამ იციან, მიუხედავად ამისა მაინც გაგვაცანი თავი.

- ერთი უბრალო ადამიანი ვარ, დავიბადე თბილისში, გავიზარდე სოფელ შინდისში, ვსწავლობ სამედიცინო უნივერსიტეტში, ვწერ ლექსებს, განსაკუთრებული არაფერი...

-როდის აღმოაჩინე შენში ლექსების წერის ნიჭი ?

- 17  წლის ასაკში დავიწყე სისტემატიურად წერა. ეს ნიჭი არ აღმომიჩენია. რამე რომ აღმოაჩინო, უნდა ეძებდე. მე კი ბავშვობიდან  ვწერდი, იშვიათად, მაგრამ მაინც.

- შენი ლექსების უმრავლესობა სიყვარულს ეძღვნება, ეს რაიმე კონკრეტულ ურთიერთობას უკავშირდება ?

- არა, უბრალოდ, რაც მეწერება, იმას ვწერ და აქედან გამომდინარე, არის ჩემს ლექსებშიც ეს თემატიკაც ალბათ,  თუმცა მე არ ვთვლი, რომ მაინც და მაინც სიყვარულს ეძღვნება ჩემი ლექსები.

- პოეზიის გარდა რა გიტაცებს?

- ფეხბურთის ყურება და თამაში. საკმაო დროს ვუთმობ ორივეს.

- თუ მიგიღია ლიტერალურულ კონკურსებში მონაწილეობა?

- კი, "გალაკტიონობა 2014"  და 2015- ში მივიღე მონაწილეობა.

- როგორ ფიქრობ, პოეზია რა როლს თამაშობს ჩვენს რეალობაში?

- ყველას თავისებურად ესმის, ვიღაცას მოსწონს, ვიღაცას არა.  ნებისმიერს შეუძლია საკუთარი თავი  და  საკუთარი სულის ნაწილი იპოვოს პოეზიაში.

- კრიტიკას როგორ იღებ?

- არ მაინტერესებს არც დადებითი  და არც უარყოფითი შეფასებები.

- შენს კრებულზე რას გვეტყვი ?

- ჯერჯერობით კრებული არ მაქვს, თუმცა უახლოეს მომავალში ვაპირებ გამოცემას.

- დაგვიტოვე შენი რომელიმე ლექსის ნაწყვეტი, რომელიც შენთვის ყველაზე ძვირფასია..

- „...და დედა ჩემი ღმერთივით ღმერთი“

ავტორი: ანი ლიპარიშვილი