პურის რეალიზაცია საბარგულებში და ნაგვის ურნებთან დაყრილი ყუთებით ხდება
პურის რეალიზაციის დროს სანიტარულ-ჰიგიენური ნორმები ხშირ შემთხვევაში დარღვეულია.
პურის ტექნოლოგები აცხადებენ, რომ პურის დაბინძურების ალბათობა პროდუქტის მაღაზიამდე ტრანსპორტირებისას და თავად მაღაზიაშიც ძალიან დიდია. მიუხედავად ამისა, პურის დატვირთვისა და გადმოტვირთვისას აუცილებელი ჰიგიენური მოთხოვნები მწარმოებლებისა და რეალიზატორების მხრიდან ხშირად უგულებელყოფილია.
„პური არის პირველადი მოხმარების და აუცილებელი პროდუქტი. სანიტარული წესების დარღვევის გამო უპირველესად პურის ქერქი ბინძურდება, რომელიც ყველაზე სშირად მოხმარებადია. ადამიანების უმეტესობა ქერქს უფრო მიირთმევს, მისი კვებითი ღირებულების გამო," - აღნიშნავს პურის ტექნოლოგი ნატალია თოდუა.
ტექნოლოგი განმარტავს, რომ პურის გადაზიდვა სპეციალურად გამოყოფილი ტრანსპორტით უნდა ხდებოდეს, რომლითაც სხვა სახის ტვირთის გადაზიდვა დაუშვებელია. აუცილებელია, ასეთ სატრანსპორტო საშუალებას ეწეროს - პური. თუმცა, ამის ნაცვლად, იშვიათ შემთხვევებში, ავტომანქანებზე მხოლოდ მწარმოებლის დასახელებაა მითითებული, ხოლო უმეტესად არანაირი წარწერა არ გვხვდება.
პურ-ფუნთუშეულის წარმოების სანიტარული ნორმების დაცვას ჯანდაცვის მინისტრის 2001 წლის ბრძანება ითვალისწინებს. რომლის თანახმად, პურის რეალიზციის დროს სანიტარული ნორმების დაცვისათვის უამრავი ფაქტორია გასათვალისწინებელი. მაგალითად, გადმოტვირთვის დროს პური დაცული უნდა იყოს ატმოსფერული ნალექების ზემოქმედებისაგან, ხოლო თავად ტრანსპორტი და შესანახი მასალა ყოველდღიურად ცხელი წყლით გაირეცხოს და 5 დღეში ერთხელ დეზინფექცია ჩაუტარდეს. მაღაზიაში პურის შესანახი თაროები კი კვირაში ერთხელ 1%-იანი ძმარმჟავას ხსნარით გაიწმინდოს. მით უმეტეს მაშინ, თუ ამ თაროებზე კარტოფილის ან თივის ჩხირით დაავადებული პური მოხვდა.
„სამწუხაროდ, სანიტარულ ნორმებს პურის რეალიზაციის დროს ქუთაისში არც ერთი რეალიზატორი არ იცავს. რამდენიმე წლის წინ, როცა პურის შეძენისას მის ერთჯერად პოლიეთილენის პარკში ჩადებას მოვითხოვდით, ლამის ფიზიკურად გვეხებოდნენ გამყიდველები. როგორც იქნა, წლების შემდეგ, ეს კულტურა დაინერგა ჩვენთან," - აცხადებს ქუთაისში მცხოვრები მზია კუპატაძე.
მომხმარებელთა ნაწილი მიიჩნევს, რომ დაბინძურების თავიდან აცილების მიზნით, უმჯობესია პური შეფუთულ მდგომარეობაში იყიდებოდეს. თუმცა, როგორც ირკვევა, ქართველი მომხმარებელი ამ შემთხვევაშიც ნაკლებადაა დაცული.
„პოლიეთილენის პარკი, რომელშიც იქნება პური შეფუთული, საკვებად ვარგისი უნდა იყოს. ქაღალდი უფრო ეკოლოგიურად უსაფრთხოა, მაგრამ ვინაიდან ეს დიდ ხარჯებთანაა დაკავშირებული, მწარმოებლები ამ მეთოდს იშვიათად იყენებენ," - აღნიშნავს პურის ტექნოლოგი ნატალია თოდუა.
რატომ ვერ კონტროლდება სანიტარული ნორმები პურის რეალიზაციის დროს და რამდენად საშიშია ჯანმრთელობისთვის ბაზარზე მოხვედრილი პური? – აღნიშნულ თემებზე სტატია იხილეთ ორშაბათს (10 ივნისი) newpress.ge-ზე.
ავტორი: დეა მანაგაძე