ცალმხრივი კანონი და უბინაოდ დარჩენილი მოქალაქეები
"სასწრაფოდ შეჩერდეს გამოსახლებები (აღსრულება) და გამოცხადდეს მორატორიუმი. სასწრაფოდ გამოიყოს დაბალპროცენტიანი გრძელვადიანი სესხები პრობლემური სესხების გადასაფარად და მცირე და საშუალო ბიზნესის წარმომადგენლებისთვის. შავი სიებიდან გამოთავისუფლდნენ ის ადამიანები, რომლებიც მუშაობდნენ და წარმოადგენდნენ საზოგადოების აქტიურ წევრებს. მოხდეს ყველა კერძო იპოთეკარის (ანუ მევახშის) საქმიანობის შესწავლა და გამოძიება, დაზარალებული მსესხებლის უდიდესი ნაწილი მათზე მოდის".
აღნიშნული მოთხოვნებით "პრობლემური იპოთეკური სესხების საინიციატივო ჯგუფმა" პარლამენტის თავმჯდომარეს მიმართა.
განცხადებით მიმართვის აუცილებლობა გამოიწვია ე.წ. იპოთეკურ ვალთან დაკავშირებულმა პრობლემამ, რაც კერძო იპოთეკარებიდან, მიკროსაფინანსო ორგანიზაციებიდან და ნაწილობრივ ბანკებიდან სესხის ამღებ ბევრ პირს შეექმნა.
სტატისტიკა
საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს აღსრულების ეროვნული ბიუროს მონაცემებით 2012-2013 წლის აპრილის თვის ჩათვლით სსიპ აღსრულების ეროვნული ბიუროს წარმოებაში მიღებულ იქნა 246 სააღსრულებო ფურცელი გამოსახლების შესახებ, ხოლო აღსრულდა 153 საქმე (გამოსახლება). ამავე პერიოდში აუქციონის წესით რეალიზებულ იქნა 1322 მიწა და 1015 ბინა.
ბოლო ოთხი წლის
(2008-2012წწ) მონაცემებით კი იპოთეკური
სესხის შედეგად საცხოვრებლისა და პირადი ქონების გარეშე დარჩა 172 300 ოჯახი. აღსრულების ეროვნული ბიუროს „მოვალეთა რეესტრში"
სულ 87 207 პირია რეგისტრირებული. წლის დასაწყისიდან დღემდე მოვალეთა რაოდენობა
10600-ით გაიზარდა.
თუმცა სსიპ აღსრულების
ეროვნული ბიურო არ ფლობს ინფორმაციას იპოთეკის ხელშეკრულებათა გაფორმების
და რეგისტრაციის რაოდენობის შესახებ. არაოფიციალური ინფორმაციით
მათი რაოდენობა 200 ათასზე მეტია.
თავისი მონაცემთა ბაზა გააჩნია არასამთავრობო ორგანიზაცია ,,სოციალური პროგრამებისა და განვითარების ცენტრსაც". ორგანიზაციაში დარეგისტრირებულია 10000-ზე მეტი ბინის გარეშე დარჩენილი ოჯახი, თუმცა ამავე ორგანიზაციის ცნობით მათი ფაქტობრივი რაოდენობა გაცილებით მეტია.
"ეშმაკი დეტალებშია"
ცარო კიბაბიძე ყოველთვიურად პროცენტის სახით 700 დოლარს იხდის. აღნიშნული თანხა, იპოთეკართან გაფორმებული ხელშეკრულების თანახმად, თვიურად 4 პროცენტის და წლიური 48 პროცენტის შედეგია. ასეთ პირობაზე დათნხმებას იგი „გამოუვალი მდგომარეობით" ხსნის.
ორგანიზაცია ,,სოციალური
პროგრამებისა და განვითარების ცენტრის" მიერ ჩატარებულ ბენეფიციარების
გამოკითხვის მიხედვით, რომელიც სესხის აღების მიზეზებს იკვლევდა, მონაცემები
თბილისსა და ქუთაისში სხვადასხვა აღმოჩნდა. თბილისის მოსახლეობის პასუხების
თანახმად 30%-მა სესხი აიღო ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუარესების გამო,
სხვადასხვა სახის ოპერაციისთვის, 40% საპროცესო გარიგებებისთვის - დაუჭირეს
ოჯახის წევრი, 20% ბიზნესისთვის, ხოლო 10% ამბობს, რომ საზღვარგარეთ გაუშვა
ოჯახის წევრი სამუშაოდ.
ქუთაისში სხვაგვარი სურათია.
აღნიშნულ ორგანიზაციაში დარეგისტრირებულთა 80% ამბობს, რომ სესხი ბიზნესისთვის
სჭირდებოდა, ხოლო 20 % -მა სესხი აიღო სამკურნალოდ.
საპარლამენტო უმრავლესობის დეპუტატი გია ცაგარეიშვილი
პრობლემის ასეთი მასშტაბურობის მიზეზებად მძიმე სოციალურ მდგომარეობასთან
ერთად - მოქალაქეებში სამართლებრივი განათლების ნაკლებობასაც ასახელებს.
"მიზეზი ერთია ეკონომიკური
სიდუხჭირე უმუშევრობა საშინელი. ადამიანები ფიქრობენ, რომ მყისიერად ფინანსური
პრობლემის გადაწყვეტა მათ შეუძლიათ იპოთეკარებთან მისვლით და ფულის სესხებით.
მეორე პრობლემაა იურიდიული გაუთვითცნობიერებლობა. სამართლებრივი განათლების
დონე, ჩვენ ვიცით რომ ნულის ტოლია. ადამიანები აწერენ ისეთ კონტრაქტებზე
ხელს, რომ არ კითხულობენ. არადა წვრილმანებში იმალება ეშმაკი სწორედ",
- აღნიშნავს ცაგარეიშვილი.
ხელშეკრულების გაფორმებამდე
კონსულტაციის გავლის სიმწირეზე მიუთითებს საიას ქუთაისის ფილიალის
ხელმძღვანელი თამარ ფაჩულიაც.
"პროცენტულად თუ შევადარებთ
მანამდე მომართვიანობა ძალიან ცოტაა, თუმცა ყოფილა ასეთი შემთხვევებიც.
სამაგიეროდ ძალიან ხშირია მომართვის შემთხვევები, პოსტ-ფაქტუმ, როცა სასამართლოში
დაიბარეს მოპასუხე მხარედ, ან ისეთი ვითარებაა, როცა მევალე არ იძლევა სესხს,
ანუ როდესაც უკვე საქმე გართულებულია, მხარეთა შორის მოლაპარაკება ვერ
დგება და მათ ჭირდებათ იურისტის დახმარება", - ამბობს თამარ ფაჩულია.
თუმცა სამართლებრივი განათლების
ქონაში და ხელშეკრულების პირობების კარგად გაცნობაში პანაცეას ვერ ხედავს
ბევრი დაზარალებული. „სესხი უნდა გამოგვეტანა „რესპუბლიკა ბანკიდან",
გატანის დრო 2008 წლის 9 აგვისტოს დაემთხვა, ანუ ომს საქართველოში, ამიტომ
სესხის გამოტანა არ მოხერხდა. მაგრამ ჩვენ საქმე უკვე დაწყებული გვქონდა, რაღაც
ვალები აღებული იყო, მათ გასტუმრება სჭირდებოდა. ამიტომ მივმართეთ კერძო იპოთეკარს,
რომელმაც თვეში 5 პროცენტად გვასესხა ფული. წლიურად 60 პროცენტი უნდა გვეხადა.
ჩვენც იძულებული გავხდით ამ კაბალურ პირობებს დავთანხმებოდით. დრო მიდიოდა და საქმე ფუჭდებოდა. სესხს ომის შემდგომ საქართველოში
მხოლოდ ეს კერძო იპოთეკარები იძლეოდნენ, ასეთი მაღალი პროცენტით",
- აღნიშნავს დაზარალებული მამუკა კაკაურიძე.
ცალმხრივი კანონი
მხოლოდ ხელშეკრულების პირობების კარგად გარკვევაში გამოსავალს ვერც „სოციალური პროგრამებისა და განვითარების ცენტრის" წარმომადგენლები ხედავენ. ორგანიზაციის თავმჯდომარე სოფიო ბეროშვილი ერთ-ერთ მთავარ მიზეზად დაუბალანსებელ და ცალმხრივ კანონს მიიჩნევს. აღნიშნული ცალმხრივობა 2007 წელს იპოთეკის და აღსრულების შესახებ კანონის გამარტივებამ გამოიწვია. მისი თქმით მოქმედი კანონი მხოლოდ ცალმხრივად იცავს იპოთეკარის (თანხის გამცემის) უფლებებს და საერთოდ უგულებელყოფს მსესხებლის უფლებას.
ცვლილება№1
2012 წელს „სააღსრულებო წარმოებათა შესახებ" კანონში შესულმა ცვლილებამ გარკვეული უპირატესობა მიანიჭა ბანკს. მის მოვალეს დამატებითი მაკონტროლებელი გაუჩინა აღსრულების ეროვნული ბიუროს სახით.
"თუ აქამდე ბანკს აღსრულების
ეროვნული ბიუროსთვის უნდა მიეწოდებინა ინფორმაცია მოვალის შესახებ, რეალურად
მას თავიდანვე ექნება ყველა ეს ინფორმაცია და ბანკს აღარ დასჭირდება ზედმეტად
დასაბუთება იმისა, რამდენად დაარღვია კლიენტმა სესხის გადახდის ვადები და
ა.შ. ვფიქრობ, კეთილსინდისიერ გადამხდელს ეს ცვლილება არ შეეხება, მაგრამ
ვალის ამოღების პროცესს ბანკის სასარგებლოდ გააიოლებს.", - ამბობს სოფიო
ბეროშვილი.
ცვლილება №2
აქამდე, აკრძალული იყო სოციალურად დაუცველი ოჯახების მონაცემთა ერთიან ბაზაში რეგისტრირებული ოჯახის წევრის ქონებაზე ყადაღის დადება. 2012 წელს „სააღსრულებო წარმოებათა შესახებ" კანონში შესული ცვლილების თანახმად რიგ შემთხვევაში ყადაღას სოციალურად დაუცველი ოჯახების ქონებაც დაექვემდებარა.
ცვლილება№3
რიგი სპეციალისტის მხრიდან „ცალმხრივობის" კვალიფიკაციას დაექვემდებარა კოდექსის მე-300 მუხლიც, სადაც ცვლილება ასევე 2007 წელს შევიდა. იპოთეკით დატვირთული უძრავი ნივთი „ამ კოდექსით გათვალისწინებულ საფუძველზე შეიძლება გადავიდეს კრედიტორის (იპოთეკარის) საკუთრებაში, თუ ეს პირდაპირ არის გათვალისწინებული იპოთეკის ხელშეკრულებით".
ამასთან ერთად „თუ მოვალე
გააჭიანურებს იპოთეკით უზრუნველყოფილი
მოთხოვნის დაკმაყოფილებას, იპოთეკით დატვირთული უძრავი ნივთი შეიძლება
გადავიდეს კრედიტორის (იპოთეკარის) საკუთრებაში, თუ კრედიტორი და მოვალე
ამის თაობაზე ერთობლივი განცხადებით მიმართავენ საჯარო რეესტრს".
ცვლილება№4
იპოთეკარის შესაძლებლობებზე და ნაკლებ ვალდებულებებზე მიუთითებს სამოქალაქო კოდექსის 873-ე და ასევე 286-ე მუხლებიც. ამ უკანასკნელის მიხედვით „უძრავი ნივთი შეიძლება ისე იქნეს გამოყენებული (დატვირთული) მოთხოვნის დასაკმაყოფილებლად, რომ უზრუნველყოფილ კრედიტორს მიეცეს უფლება, სხვა კრედიტორებთან შედარებით პირველ რიგში მიიღოს თავისი მოთხოვნის დაკმაყოფილება ამ ნივთის რეალიზაციით ან მის საკუთრებაში გადაცემით (იპოთეკა)".
კანონი და „ოქროს შუალედი"
თუმცა რიგი იურისტი აღნიშნული კანონის სამრთლიანობაზე საუბარს მიზანშეწონილად არ მიიჩნევს, თუმცა „ცალმხრივობის" მომენტს ზემოთხსენებულ მუხლთან მიმართებაში არ გამორიცხავს. „იპოთეკით დატვირთული საგანი არის ვალის უზრუნველყოფის საშუალება იმ შემთხვევაში კრედიტორს შეუძლია თავის სახელზე გადააფორმოს სახლი. და ის გახდეს სახლის მესაკუთრე. ალბათ ამას გულისხმობენ, როცა „კრედიტორის სასარგებლო კანონად" მოიხსენიებენ მოქმედ კანონს", –- ამბობს თამარ ფაჩულია..
სამაგიეროდ კანონში ცვლილებებს და „ოქროს შუალედის"
მოძიების აუცილებლობას მიუთითებს უმრავლესობის დეპუტატი გია ცაგარეიშვილი.
„უნდა მივიღოთ კანონი მევახშეობის წინააღმდეგ. თუმცა ძალიან ბევრ ქონებრივ
საკითხთანაა დაკავშირებული. ამიტომ ოქროს შუალედი უნდა ვეძებოთ. პრობლემების
დიდი წილი მაინც იმ შემთხვევებს უკავშირდება, როცა ორ ფიზიკურ პირს შორისაა
დადებული ხელშეკრულება. გასათვალისწინებელია მეორე მხარეც, რომ სესხის გამცემიც
არ დაზარალდეს", - ამბობს ცაგარეიშვილი. („ახალი გაზეთი"
შეეცადა დაკავშირებოდა რამოდენიმე იპოთეკარს, მაგრამ მათ კომენტარის გაკეთებისგან თავი
შეიკავეს).
"ოქროს შუალედის" გარეშე
თუმცა დღეის მდგომარეობით მთავარ დაზარალებულთა როლში მაინც მსესხებლები გამოდიან.
"აღმასრულებელი მარწმუნებდა
აუქციონს ვერ ჩავატარებთ, თუ არ მომზადდა მასალები, მერე უნდა მოგთხოვო
გასაღები, გადავიღო ბინა, ჩავატარო ექსპერტიზა... ნახეთ სად დევს ჩემი სახლის ფოეტოები?! ვერ იპოვით,
რადგან ამ პროცედურების გარეშე გაიყიდა ჩემი ბინა. თან პირველ აუქციონზე
მაღალი ბიჯი დაადეს, მეორე აუქციონზე, რომ იაფად გაეყიდათ", - ამბობს
დაზარალებული ნატო ძოწენიძე.
ნატო ძოწენიძის შემთხვევაშიც
2007 წელს ცვლილებაშესული კანონი ამოქმედდა, რომელი კანონის თანახმად „თუ პირველი
აუქციონის დროს არ მოხდება შესაბამისი შემოთავაზება, სპეციალისტი 10 დღის
ვადაში ნიშნავს მეორე აუქციონს.
მეორე აუქციონის ჩატარების
დროს უძრავი ნივთის საწყისი ფასი უნდა იყოს პირველ აუქციონზე შემოთავაზებული
საწყისი ფასის ნახევარი ან კრედიტორის წერილობითი თანხმობის შემთხვევაში
- უფრო მცირე თანხა".
ანუ იმ შემთხვევაში, თუ
პირველ აუქციონზე ქონების გაყიდვა არ მოხდება
გამოცხადდება პირველი განმერებითი
აუქციონი, რომელზეც ვაჭრობა დაიწყება ქონების სარეალიზაციო ღირებულების
მეოთხედიდან, ხოლო თუ ქონება ვერც პირველ განმეორებით აუქციონზე ვერ გაიყიდა,
აღსრულების ეროვნული ბიურო გამოაცხადებს მეორე განმეორებით აუქციონს.
მეორე განმეორებით აუქციონზე სარეალიზაციო
ქონების საწყისი ფასი შეადგენს 0 ლარს.
აუქციონით სხვაგავრად რეგულირდებოდა
სიტუაცია მანამდე „ამ დრომდე აღსრულების ეროვნული ბიურო დაყადაღებული ქონების
რეალიზაციისას მხოლოდ ერთ განმეორებით აუქციონს აცხადებდა, ხოლო იმ შემთხვევაში,
თუ ქონების რეალიზაცია ვერ მოხერხდებოდა, კრედიტორს შეეძლო ქონების ნატურით
მიღება მოეთხოვა", - ამბობს სოფიო ბეროშვილი.
საეჭვო სქემები
ასეთი ფორმით ცალმხრივობა აფიქრებინებს მსესხებლებს
გარკვეული ინტერესთა ჯგუფის ლობირებაზე მოქმედი კანონის მიმართ. ამას მიუთითებს უმრავლესობის დეპუტატიც. "ბევრი შავი სქემა მოქმედებს, რომლებიც პირდაპორ
იყო დაკავშირებული წინა ხელისუფლებასთან. მხოლოდ
მათ წევრებს ჰქონდათ შავ ბაზარზე გამოტანილი ასობით ათასი დოლარი. მხოლოდ ისინი მევახშეების
მეშვეობით მესამე, მეოთხე პირებზე ფულს ატრიალებდნენ,
შემდეგ უძრავ–მოძრავი ქონება გადადიოდა გაურკვეველი
პირების ხელში. არიან იპოთეკარები, რომელთაც 20, 30, 40 იპოთეკური ხელშეკრულება აქვთ გაფორმებული. საიდან
ამდენი თანხა ამ ადამიანების ხელში?! არსად
არ არის ეს თანხები დეკლარილებული," – ამბობს
გია ცაგარეიშვილი.
სამაგიეროდ, მკაფიოდ დეკლარირდა „იპოთეკით დაზარალებულების“
დახმარების შეპირება ახალი ხელისუფლების მიერ. ასევე სესხებთან დაკავშირებული საეჭვო
სქემების გამოძიებაც. დაზარალებულები ხელისუფლებას პირობის შესრულებას თხოვენ. „თუკი
გასულ საუკუნის 90 - იან წლებში შეიარაღებული
ბანდიტები გვაყაჩაღებდნენ, 21 საუკუნეში ფორმა შეიცვალა, თუმცა არა შინაარსი. კანონის
მხარდაჭერით გვაყაჩაღებენ მევახშეები. ხელისუფლება შეგვპირდა ამის მოგვარებას და რა
არის გამოსავალი?!,“ – ამბობს მამუკა კაკაურიძე.
გამოსავალი - მორატორიუმი
თავად დაზარალებული მსესხებლები
გამოსავალს მორატოიუმის გამოცხადებაში ხედავენ. „შეჩერდეს რაღაც ვადით,
ნუ მოიმატებს პროცენტი, დაბალი საპროცენტო გადასახადით შევძლებთ ვალის
გადახდას. ვიცით რომ ჩვენი გადასახდელია, უბრალოდ ცოტა ადამიანური პირობები
დაგვიყენონ", - ამბობენ იპოთეკით დაზარალებულები.
გამოსავალი - სოციალური იპოთეკა
ორგანიზაცია „სოციალური
პროგრამებისა და განვითარების ცენტრი" გამოსავალს სოციალურ იპოთეკაში
ხედავს.
„სოციალური იპოთეკა
- ესაა უნიკალური შესაძლებლობა სოციალურად დაუცველი მოქალაქეებისათვის
- შეიძინონ საცხოვრებელი ბინა.
სახელმწიფო პროექტის
- „სოციალური იპოთეკის" განხორციელებაში მონაწილეობა შეუძლიათ
მიიღონ როგორც ბანკებმა, ასევე სხვადასხვა ფინანსურმა ორგანიზაციებმა.
სოციალური
იპოთეკური კრედიტი არის გრძელვადიანი, სხვადასხვა ქვეყნებში იგი მერყეობს
22 წლიდან 25,5 წლამდე. საპროცენტო განაკვეთიც ასევე დაბალია და ისიც ასევე
მერყეობს 5,5%-დან 8,5%-მდე.
მთავარი განსხვავება სოციალურ
იპოთეკასა და კომერციულ იპოთეკას შორის არისსესხის სხვადასხვა სახის იაფი
პროდუქტები, რომლებიც ხშირ შემთხვევაში სახელმწიფო სუფსიდირების ხარჯზეა
შესაძლებელი, ასევე საბანკო გარანტია - რომ საპროცენტო განაკვეთი უცვლელი
დარჩება სესხის მიმდინარეობის ბოლომდე. სოციალური იპოთეკა შეადგენს სახელმწიფო
პროგრამების კომპლექსს, რომელთა მიზანია სოციალურად დაუცველი მოქალაქეების
საცხოვრებელი პირობების გაუმჯობესება", - აღნიშნულია პროექტში, რომელიც
პარლამენტს წარედგინა 2013 წლის 8 აპრილს.
ამ დრომდე აღნიშნულ პროექტს რეაგირება არ მოჰყოლია
ხელისუფლების მხრიდან. პროექტის ავტორის სოფიო ბეროშვილის თქმით: „ახლა ვაპირებთ
ხელმოწერების აგროვებას ამ პროექტის შესახებ".
გამოსავალი - დაბალანსებული კანონი
იურისტები
გამოსავალს კანონის დაბალანსებაში, ასევე
სესხის პროცენტის ზღვრის დადგენაში ხედავენ. რამაც უნდა შეაჩეროს პროცენტის უსასრულო
ზრდა.მათი თქმით, კანონმა უნდა შეაჩეროს ძვირადღირებული ქონების იაფად გაყიდვაც.
გამოსავალი - კეთილი ნება
ხელისუფლების წარმომადგენლები
ჯერჯერობით მხოლოდ კეთილ ნებას იჩენენ „კეთილი
ნების საფუძველზე ჩვენ ვრისკავთ და აღსრულების სამსახურში გადაცემულ სააღსრულებლო
ფურცლებს არ ვასრულებთ. კანონის ჩარჩოებში ვმოქმედებთ, უბრალოდ აქაც არის ვადები.
გვინდა დავინდოთ და არ გამოვაგდოთ სახლებიდან
გაჭირვებულები., თუმცა ეს არის რისკი," - ამბობს გია ცაგარეიშვილი.
ამასობაში იუსტიციის სამინისტროში
კანონზე მუშაობენ, თუმცა კონკრეტულად რა მიმართულებით უცნობია.
უცნობია პარლამენტში წარდგენის
ვადებიც. „კერძო სამართლის რეფორმის განმახორციელებელი საკონსულტაციო
საბჭოს ფარგლებში შექმნილია რამდენიმე სამუშაო ჯგუფი, მათ შორის, კერძო
სამართლის საკითხებზე მომუშავე ჯგუფი. ამ ჯგუფის ფარგლებში მოხდება კანონპროექტის
შემუშავება და განხილვა. პარლამენტში წარდგენის ზუსტი დრო ჯერ არ ვიცით," - გვპასუხობენ „ახალი გაზეთის" მიერ მიწერილ წერილზე იუსტიციის სამინისტროდან.
სპეციალისტების თქმით
აღნიშნული სამუშაო შეიძლება წლის ბოლომდე ვერ დასრულდეს.
მანამდე კი სახეზეა „კატასტროფული მდგომარეობა - ერთის მხრივ გამდიდრებული იპოთეკარები/მიკროსაფინანსოები/ბანკები
და მეორეს მხრივ ბინადაკარგული მოსახლეობა, რომელიც სოციალურად დაუცველის
სტატუსსაც კი ვერ იღებს მუდმივი საცხოვრებლის არქონის გამო, რომ მოხვდნენ მერიის
სოციალური საცხოვრებლის გაცემის პროექტში", - აღნიშნავს სოფიო
ბეროშვილი.
ავტორი: ეკა კუხალაშვილი